abrutir
abrutir
verbe transitifVerbe du 2e groupe régulier en -ir, se conjugue comme Finir.
- Ce verbe peut se conjuguer à la forme pronominale.
Voix
PARTICIPE
Présent
abrutissant |
Passé
abruti, abrutie, abrutis, abruties |
ayant abruti |
INDICATIF
Présent
j’ | abrutis |
tu | abrutis |
il, elle | abrutit |
nous | abrutissons |
vous | abrutissez |
ils, elles | abrutissent |
Imparfait
j’ | abrutissais |
tu | abrutissais |
il, elle | abrutissait |
nous | abrutissions |
vous | abrutissiez |
ils, elles | abrutissaient |
Passé simple
j’ | abrutis |
tu | abrutis |
il, elle | abrutit |
nous | abrutîmes |
vous | abrutîtes |
ils, elles | abrutirent |
Futur simple
j’ | abrutirai |
tu | abrutiras |
il, elle | abrutira |
nous | abrutirons |
vous | abrutirez |
ils, elles | abrutiront |
Passé composé
j’ | ai | abruti |
tu | as | abruti |
il, elle | a | abruti |
nous | avons | abruti |
vous | avez | abruti |
ils, elles | ont | abruti |
Plus-que-parfait
j’ | avais | abruti |
tu | avais | abruti |
il, elle | avait | abruti |
nous | avions | abruti |
vous | aviez | abruti |
ils, elles | avaient | abruti |
Passé antérieur
j’ | eus | abruti |
tu | eus | abruti |
il, elle | eut | abruti |
nous | eûmes | abruti |
vous | eûtes | abruti |
ils, elles | eurent | abruti |
Futur antérieur
j’ | aurai | abruti |
tu | auras | abruti |
il, elle | aura | abruti |
nous | aurons | abruti |
vous | aurez | abruti |
ils, elles | auront | abruti |
CONDITIONNEL
Présent
j’ | abrutirais |
tu | abrutirais |
il, elle | abrutirait |
nous | abrutirions |
vous | abrutiriez |
ils, elles | abrutiraient |
Passé
j’ | aurais | abruti |
tu | aurais | abruti |
il, elle | aurait | abruti |
nous | aurions | abruti |
vous | auriez | abruti |
ils, elles | auraient | abruti |
SUBJONCTIF
Présent
que j’ | abrutisse |
que tu | abrutisses |
qu’il, qu’elle | abrutisse |
que nous | abrutissions |
que vous | abrutissiez |
qu’ils, qu’elles | abrutissent |
Imparfait
que j’ | abrutisse |
que tu | abrutisses |
qu’il, qu’elle | abrutît |
que nous | abrutissions |
que vous | abrutissiez |
qu’ils, qu’elles | abrutissent |
Passé
que j’ | aie | abruti |
que tu | aies | abruti |
qu’il, qu’elle | ait | abruti |
que nous | ayons | abruti |
que vous | ayez | abruti |
qu’ils, qu’elles | aient | abruti |
Plus-que-parfait
que j’ | eusse | abruti |
que tu | eusses | abruti |
qu’il, qu’elle | eût | abruti |
que nous | eussions | abruti |
que vous | eussiez | abruti |
qu’ils, qu’elles | eussent | abruti |
IMPÉRATIF
Présent
abrutis |
abrutissons |
abrutissez |
Passé
aie | abruti |
ayons | abruti |
ayez | abruti |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- abrogation, n. f.
- abrogatoire, adj.
- abrogeable, adj.
- abroger, v. tr.
- abrotone [5e édition]
- abrouti, -ie, adj.
- abrupt, -upte, adj.
- abruptement, adv.
- abrupto ex, loc. [7e édition]
- abruti, -ie, adj.
- abrutir, v. tr.
- abrutissant, -ante, adj.
- abrutissement, n. m.
- abscisse, n. f.
- abscons, -onse, adj.
- absence, n. f.
- absent, -ente, adj.
- absentéisme, n. m.
- absenter (s'), v. pron.
- absidal, -ale, adj.