anuiter (s')
anuiter (s')
verbe pronominalVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Ce verbe est essentiellement pronominal.
- Ce verbe se conjugue avec l’auxiliaire être aux temps composés.
PARTICIPE
Présent
| s’anuitant |
Passé
| anuité, anuitée, anuités, anuitées |
| s’étant anuité, anuitée, anuités, anuitées |
INDICATIF
Présent
| je | m’ | anuite |
| tu | t’ | anuites |
| il, elle | s’ | anuite |
| nous | nous | anuitons |
| vous | vous | anuitez |
| ils, elles | s’ | anuitent |
Imparfait
| je | m’ | anuitais |
| tu | t’ | anuitais |
| il, elle | s’ | anuitait |
| nous | nous | anuitions |
| vous | vous | anuitiez |
| ils, elles | s’ | anuitaient |
Passé simple
| je | m’ | anuitai |
| tu | t’ | anuitas |
| il, elle | s’ | anuita |
| nous | nous | anuitâmes |
| vous | vous | anuitâtes |
| ils, elles | s’ | anuitèrent |
Futur simple
| je | m’ | anuiterai |
| tu | t’ | anuiteras |
| il, elle | s’ | anuitera |
| nous | nous | anuiterons |
| vous | vous | anuiterez |
| ils, elles | s’ | anuiteront |
Passé composé
| je | me | suis | anuité, anuitée |
| tu | t’ | es | anuité, anuitée |
| il, elle | s’ | est | anuité, anuitée |
| nous | nous | sommes | anuités, anuitées |
| vous | vous | êtes | anuités, anuitées |
| ils, elles | se | sont | anuités, anuitées |
Plus-que-parfait
| je | m’ | étais | anuité, anuitée |
| tu | t’ | étais | anuité, anuitée |
| il, elle | s’ | était | anuité, anuitée |
| nous | nous | étions | anuités, anuitées |
| vous | vous | étiez | anuités, anuitées |
| ils, elles | s’ | étaient | anuités, anuitées |
Passé antérieur
| je | me | fus | anuité, anuitée |
| tu | te | fus | anuité, anuitée |
| il, elle | se | fut | anuité, anuitée |
| nous | nous | fûmes | anuités, anuitées |
| vous | vous | fûtes | anuités, anuitées |
| ils, elles | se | furent | anuités, anuitées |
Futur antérieur
| je | me | serai | anuité, anuitée |
| tu | te | seras | anuité, anuitée |
| il, elle | se | sera | anuité, anuitée |
| nous | nous | serons | anuités, anuitées |
| vous | vous | serez | anuités, anuitées |
| ils, elles | se | seront | anuités, anuitées |
CONDITIONNEL
Présent
| je | m’ | anuiterais |
| tu | t’ | anuiterais |
| il, elle | s’ | anuiterait |
| nous | nous | anuiterions |
| vous | vous | anuiteriez |
| ils, elles | s’ | anuiteraient |
Passé
| je | me | serais | anuité, anuitée |
| tu | te | serais | anuité, anuitée |
| il, elle | se | serait | anuité, anuitée |
| nous | nous | serions | anuités, anuitées |
| vous | vous | seriez | anuités, anuitées |
| ils, elles | se | seraient | anuités, anuitées |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | m’ | anuite |
| que tu | t’ | anuites |
| qu’il, qu’elle | s’ | anuite |
| que nous | nous | anuitions |
| que vous | vous | anuitiez |
| qu’ils, qu’elles | s’ | anuitent |
Imparfait
| que je | m’ | anuitasse |
| que tu | t’ | anuitasses |
| qu’il, qu’elle | s’ | anuitât |
| que nous | nous | anuitassions |
| que vous | vous | anuitassiez |
| qu’ils, qu’elles | s’ | anuitassent |
Passé
| que je | me | sois | anuité, anuitée |
| que tu | te | sois | anuité, anuitée |
| qu’il, qu’elle | se | soit | anuité, anuitée |
| que nous | nous | soyons | anuités, anuitées |
| que vous | vous | soyez | anuités, anuitées |
| qu’ils, qu’elles | se | soient | anuités, anuitées |
Plus-que-parfait
| que je | me | fusse | anuité, anuitée |
| que tu | te | fusses | anuité, anuitée |
| qu’il, qu’elle | se | fût | anuité, anuitée |
| que nous | nous | fussions | anuités, anuitées |
| que vous | vous | fussiez | anuités, anuitées |
| qu’ils, qu’elles | se | fussent | anuités, anuitées |
IMPÉRATIF
Présent
| anuite-toi |
| anuitons-nous |
| anuitez-vous |
Passé
| sois-toi | anuité, anuitée |
| soyons-nous | anuités, anuitées |
| soyez-vous | anuités, anuitées |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- antivenimeux, -euse, adj.
- antivermineux, euse, adj. [6e édition]
- antivol, n. m.
- antonomase, n. f.
- antonyme, n. m.
- antonymie, n. f.
- antore, n. f. [5e édition]
- antoxa, n. f. [5e édition]
- antre, n. m.
- antrustions, n. m. pl. [7e édition]
- anuiter (s'), v. pron.
- anurie, n. f.
- anus, n. m.
- anxiété, n. f.
- anxieusement, adv.
- anxieux, -euse, adj.
- aoriste, n. m.
- aorte, n. f.
- aortique, adj.
- aortite, n. f.
HISTOIRE DU MOT
- anuiter (s'), v. n. pron. [1re édition]
- anuiter (s'), v. n. pron. [2e édition]
- anuiter (s'), v. n. pron. [3e édition] ennuiter, v. [3e édition]
- anuiter (s'), v. récipr. [4e édition]
- anuiter, v. [5e édition]
- anuiter (s'), v. pron. [6e édition]
- anuiter (s'), v. pron. [7e édition]
- anuiter (s'), v. pron. [8e édition]
- anuiter (s'), v. pron.
