canoter
canoter
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| canotant |
Passé
| canoté (invariable) |
| ayant canoté |
INDICATIF
Présent
| je | canote |
| tu | canotes |
| il, elle | canote |
| nous | canotons |
| vous | canotez |
| ils, elles | canotent |
Imparfait
| je | canotais |
| tu | canotais |
| il, elle | canotait |
| nous | canotions |
| vous | canotiez |
| ils, elles | canotaient |
Passé simple
| je | canotai |
| tu | canotas |
| il, elle | canota |
| nous | canotâmes |
| vous | canotâtes |
| ils, elles | canotèrent |
Futur simple
| je | canoterai |
| tu | canoteras |
| il, elle | canotera |
| nous | canoterons |
| vous | canoterez |
| ils, elles | canoteront |
Passé composé
| j’ | ai | canoté |
| tu | as | canoté |
| il, elle | a | canoté |
| nous | avons | canoté |
| vous | avez | canoté |
| ils, elles | ont | canoté |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | canoté |
| tu | avais | canoté |
| il, elle | avait | canoté |
| nous | avions | canoté |
| vous | aviez | canoté |
| ils, elles | avaient | canoté |
Passé antérieur
| j’ | eus | canoté |
| tu | eus | canoté |
| il, elle | eut | canoté |
| nous | eûmes | canoté |
| vous | eûtes | canoté |
| ils, elles | eurent | canoté |
Futur antérieur
| j’ | aurai | canoté |
| tu | auras | canoté |
| il, elle | aura | canoté |
| nous | aurons | canoté |
| vous | aurez | canoté |
| ils, elles | auront | canoté |
CONDITIONNEL
Présent
| je | canoterais |
| tu | canoterais |
| il, elle | canoterait |
| nous | canoterions |
| vous | canoteriez |
| ils, elles | canoteraient |
Passé
| j’ | aurais | canoté |
| tu | aurais | canoté |
| il, elle | aurait | canoté |
| nous | aurions | canoté |
| vous | auriez | canoté |
| ils, elles | auraient | canoté |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | canote |
| que tu | canotes |
| qu’il, qu’elle | canote |
| que nous | canotions |
| que vous | canotiez |
| qu’ils, qu’elles | canotent |
Imparfait
| que je | canotasse |
| que tu | canotasses |
| qu’il, qu’elle | canotât |
| que nous | canotassions |
| que vous | canotassiez |
| qu’ils, qu’elles | canotassent |
Passé
| que j’ | aie | canoté |
| que tu | aies | canoté |
| qu’il, qu’elle | ait | canoté |
| que nous | ayons | canoté |
| que vous | ayez | canoté |
| qu’ils, qu’elles | aient | canoté |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | canoté |
| que tu | eusses | canoté |
| qu’il, qu’elle | eût | canoté |
| que nous | eussions | canoté |
| que vous | eussiez | canoté |
| qu’ils, qu’elles | eussent | canoté |
IMPÉRATIF
Présent
| canote |
| canotons |
| canotez |
Passé
| aie | canoté |
| ayons | canoté |
| ayez | canoté |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- canoniste, n.
- canonnade, n. f.
- canonnage, n. m.
- canonner, v. tr.
- canonnier, n. m.
- canonnière, n. f.
- canope, n. m.
- canopée, n. f.
- canot, n. m.
- canotage, n. m.
- canoter, v. intr.
- canoteur, -euse, n.
- canotier, n. m.
- canot-major, n. m.
- canschy, n. m. [4e édition]
- cantabile, n. m.
- cantal, n. m.
- cantaloup, n. m.
- cantate, n. f.
- cantatille, n. f. [7e édition]
