cohériter
cohériter
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| cohéritant |
Passé
| cohérité (invariable) |
| ayant cohérité |
INDICATIF
Présent
| je | cohérite |
| tu | cohérites |
| il, elle | cohérite |
| nous | cohéritons |
| vous | cohéritez |
| ils, elles | cohéritent |
Imparfait
| je | cohéritais |
| tu | cohéritais |
| il, elle | cohéritait |
| nous | cohéritions |
| vous | cohéritiez |
| ils, elles | cohéritaient |
Passé simple
| je | cohéritai |
| tu | cohéritas |
| il, elle | cohérita |
| nous | cohéritâmes |
| vous | cohéritâtes |
| ils, elles | cohéritèrent |
Futur simple
| je | cohériterai |
| tu | cohériteras |
| il, elle | cohéritera |
| nous | cohériterons |
| vous | cohériterez |
| ils, elles | cohériteront |
Passé composé
| j’ | ai | cohérité |
| tu | as | cohérité |
| il, elle | a | cohérité |
| nous | avons | cohérité |
| vous | avez | cohérité |
| ils, elles | ont | cohérité |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | cohérité |
| tu | avais | cohérité |
| il, elle | avait | cohérité |
| nous | avions | cohérité |
| vous | aviez | cohérité |
| ils, elles | avaient | cohérité |
Passé antérieur
| j’ | eus | cohérité |
| tu | eus | cohérité |
| il, elle | eut | cohérité |
| nous | eûmes | cohérité |
| vous | eûtes | cohérité |
| ils, elles | eurent | cohérité |
Futur antérieur
| j’ | aurai | cohérité |
| tu | auras | cohérité |
| il, elle | aura | cohérité |
| nous | aurons | cohérité |
| vous | aurez | cohérité |
| ils, elles | auront | cohérité |
CONDITIONNEL
Présent
| je | cohériterais |
| tu | cohériterais |
| il, elle | cohériterait |
| nous | cohériterions |
| vous | cohériteriez |
| ils, elles | cohériteraient |
Passé
| j’ | aurais | cohérité |
| tu | aurais | cohérité |
| il, elle | aurait | cohérité |
| nous | aurions | cohérité |
| vous | auriez | cohérité |
| ils, elles | auraient | cohérité |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | cohérite |
| que tu | cohérites |
| qu’il, qu’elle | cohérite |
| que nous | cohéritions |
| que vous | cohéritiez |
| qu’ils, qu’elles | cohéritent |
Imparfait
| que je | cohéritasse |
| que tu | cohéritasses |
| qu’il, qu’elle | cohéritât |
| que nous | cohéritassions |
| que vous | cohéritassiez |
| qu’ils, qu’elles | cohéritassent |
Passé
| que j’ | aie | cohérité |
| que tu | aies | cohérité |
| qu’il, qu’elle | ait | cohérité |
| que nous | ayons | cohérité |
| que vous | ayez | cohérité |
| qu’ils, qu’elles | aient | cohérité |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | cohérité |
| que tu | eusses | cohérité |
| qu’il, qu’elle | eût | cohérité |
| que nous | eussions | cohérité |
| que vous | eussiez | cohérité |
| qu’ils, qu’elles | eussent | cohérité |
IMPÉRATIF
Présent
| cohérite |
| cohéritons |
| cohéritez |
Passé
| aie | cohérité |
| ayons | cohérité |
| ayez | cohérité |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- cognement, n. m.
- cogner, v. tr. et intr.
- cogneur, n. m.
- cognitif, -ive, adj.
- cognition, n. f.
- cohabitation, n. f.
- cohabiter, v. intr.
- cohérence, n. f.
- cohérent, -ente, adj.
- cohéreur, n. m.
- cohériter, v. intr.
- cohéritier, -ière, n.
- cohésion, n. f.
- cohobation, n. f. [7e édition]
- cohober, v. tr. [7e édition]
- cohorte, n. f.
- cohue, n. f.
- coi, coite, adj.
- coiffant, -ante, adj.
- coiffe, n. f.
