forcir
forcir
verbe intransitifVerbe du 2e groupe régulier en -ir, se conjugue comme Finir.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| forcissant |
Passé
| forci (invariable) |
| ayant forci |
INDICATIF
Présent
| je | forcis |
| tu | forcis |
| il, elle | forcit |
| nous | forcissons |
| vous | forcissez |
| ils, elles | forcissent |
Imparfait
| je | forcissais |
| tu | forcissais |
| il, elle | forcissait |
| nous | forcissions |
| vous | forcissiez |
| ils, elles | forcissaient |
Passé simple
| je | forcis |
| tu | forcis |
| il, elle | forcit |
| nous | forcîmes |
| vous | forcîtes |
| ils, elles | forcirent |
Futur simple
| je | forcirai |
| tu | forciras |
| il, elle | forcira |
| nous | forcirons |
| vous | forcirez |
| ils, elles | forciront |
Passé composé
| j’ | ai | forci |
| tu | as | forci |
| il, elle | a | forci |
| nous | avons | forci |
| vous | avez | forci |
| ils, elles | ont | forci |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | forci |
| tu | avais | forci |
| il, elle | avait | forci |
| nous | avions | forci |
| vous | aviez | forci |
| ils, elles | avaient | forci |
Passé antérieur
| j’ | eus | forci |
| tu | eus | forci |
| il, elle | eut | forci |
| nous | eûmes | forci |
| vous | eûtes | forci |
| ils, elles | eurent | forci |
Futur antérieur
| j’ | aurai | forci |
| tu | auras | forci |
| il, elle | aura | forci |
| nous | aurons | forci |
| vous | aurez | forci |
| ils, elles | auront | forci |
CONDITIONNEL
Présent
| je | forcirais |
| tu | forcirais |
| il, elle | forcirait |
| nous | forcirions |
| vous | forciriez |
| ils, elles | forciraient |
Passé
| j’ | aurais | forci |
| tu | aurais | forci |
| il, elle | aurait | forci |
| nous | aurions | forci |
| vous | auriez | forci |
| ils, elles | auraient | forci |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | forcisse |
| que tu | forcisses |
| qu’il, qu’elle | forcisse |
| que nous | forcissions |
| que vous | forcissiez |
| qu’ils, qu’elles | forcissent |
Imparfait
| que je | forcisse |
| que tu | forcisses |
| qu’il, qu’elle | forcît |
| que nous | forcissions |
| que vous | forcissiez |
| qu’ils, qu’elles | forcissent |
Passé
| que j’ | aie | forci |
| que tu | aies | forci |
| qu’il, qu’elle | ait | forci |
| que nous | ayons | forci |
| que vous | ayez | forci |
| qu’ils, qu’elles | aient | forci |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | forci |
| que tu | eusses | forci |
| qu’il, qu’elle | eût | forci |
| que nous | eussions | forci |
| que vous | eussiez | forci |
| qu’ils, qu’elles | eussent | forci |
IMPÉRATIF
Présent
| forcis |
| forcissons |
| forcissez |
Passé
| aie | forci |
| ayons | forci |
| ayez | forci |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- forcé, -ée, adj.
- forcement, n. m.
- forcément, adv.
- forcené, -ée, adj.
- forcener, v. [1re édition]
- forceps, n. m.
- forcer, v. tr., intr. et pron.
- forcerie, n. f.
- forces, n. f. pl.
- forceur, -euse, n.
- forcir, v. intr.
- forclore, v. tr.
- forclusion, n. f.
- forer, v. tr.
- foresterie, n. f.
- forestier, -ière, adj.
- foret, n. m.
- forêt, n. f.
- foreur, n. m.
- foreuse, n. f.
