déjouer
déjouer
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| déjouant |
Passé
| déjoué (invariable) |
| ayant déjoué |
INDICATIF
Présent
| je | déjoue |
| tu | déjoues |
| il, elle | déjoue |
| nous | déjouons |
| vous | déjouez |
| ils, elles | déjouent |
Imparfait
| je | déjouais |
| tu | déjouais |
| il, elle | déjouait |
| nous | déjouions |
| vous | déjouiez |
| ils, elles | déjouaient |
Passé simple
| je | déjouai |
| tu | déjouas |
| il, elle | déjoua |
| nous | déjouâmes |
| vous | déjouâtes |
| ils, elles | déjouèrent |
Futur simple
| je | déjouerai |
| tu | déjoueras |
| il, elle | déjouera |
| nous | déjouerons |
| vous | déjouerez |
| ils, elles | déjoueront |
Passé composé
| j’ | ai | déjoué |
| tu | as | déjoué |
| il, elle | a | déjoué |
| nous | avons | déjoué |
| vous | avez | déjoué |
| ils, elles | ont | déjoué |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | déjoué |
| tu | avais | déjoué |
| il, elle | avait | déjoué |
| nous | avions | déjoué |
| vous | aviez | déjoué |
| ils, elles | avaient | déjoué |
Passé antérieur
| j’ | eus | déjoué |
| tu | eus | déjoué |
| il, elle | eut | déjoué |
| nous | eûmes | déjoué |
| vous | eûtes | déjoué |
| ils, elles | eurent | déjoué |
Futur antérieur
| j’ | aurai | déjoué |
| tu | auras | déjoué |
| il, elle | aura | déjoué |
| nous | aurons | déjoué |
| vous | aurez | déjoué |
| ils, elles | auront | déjoué |
CONDITIONNEL
Présent
| je | déjouerais |
| tu | déjouerais |
| il, elle | déjouerait |
| nous | déjouerions |
| vous | déjoueriez |
| ils, elles | déjoueraient |
Passé
| j’ | aurais | déjoué |
| tu | aurais | déjoué |
| il, elle | aurait | déjoué |
| nous | aurions | déjoué |
| vous | auriez | déjoué |
| ils, elles | auraient | déjoué |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | déjoue |
| que tu | déjoues |
| qu’il, qu’elle | déjoue |
| que nous | déjouions |
| que vous | déjouiez |
| qu’ils, qu’elles | déjouent |
Imparfait
| que je | déjouasse |
| que tu | déjouasses |
| qu’il, qu’elle | déjouât |
| que nous | déjouassions |
| que vous | déjouassiez |
| qu’ils, qu’elles | déjouassent |
Passé
| que j’ | aie | déjoué |
| que tu | aies | déjoué |
| qu’il, qu’elle | ait | déjoué |
| que nous | ayons | déjoué |
| que vous | ayez | déjoué |
| qu’ils, qu’elles | aient | déjoué |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | déjoué |
| que tu | eusses | déjoué |
| qu’il, qu’elle | eût | déjoué |
| que nous | eussions | déjoué |
| que vous | eussiez | déjoué |
| qu’ils, qu’elles | eussent | déjoué |
IMPÉRATIF
Présent
| déjoue |
| déjouons |
| déjouez |
Passé
| aie | déjoué |
| ayons | déjoué |
| ayez | déjoué |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- déjà, adv. de temps
- déjanter, v. tr.
- déjauger, v. intr.
- déjection, n. f.
- déjeté, -ée, adj.
- déjeter, v. tr.
- déjeuner [I], n. m.
- déjeuner [II], v. intr.
- déjoindre, v. tr. [7e édition]
- déjouer [I], v. tr.
- déjouer [II], v. intr. [8e édition]
- déjuc, n. m. [7e édition]
- déjucher, v. intr.
- déjuger (se), v. pron.
- de jure, loc. adv.
- de l', article
- de la, article
- delà, prép. et adv.
- délabré, -ée, adj.
- délabrement, n. m.
