briller
briller
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| brillant |
Passé
| brillé (invariable) |
| ayant brillé |
INDICATIF
Présent
| je | brille |
| tu | brilles |
| il, elle | brille |
| nous | brillons |
| vous | brillez |
| ils, elles | brillent |
Imparfait
| je | brillais |
| tu | brillais |
| il, elle | brillait |
| nous | brillions |
| vous | brilliez |
| ils, elles | brillaient |
Passé simple
| je | brillai |
| tu | brillas |
| il, elle | brilla |
| nous | brillâmes |
| vous | brillâtes |
| ils, elles | brillèrent |
Futur simple
| je | brillerai |
| tu | brilleras |
| il, elle | brillera |
| nous | brillerons |
| vous | brillerez |
| ils, elles | brilleront |
Passé composé
| j’ | ai | brillé |
| tu | as | brillé |
| il, elle | a | brillé |
| nous | avons | brillé |
| vous | avez | brillé |
| ils, elles | ont | brillé |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | brillé |
| tu | avais | brillé |
| il, elle | avait | brillé |
| nous | avions | brillé |
| vous | aviez | brillé |
| ils, elles | avaient | brillé |
Passé antérieur
| j’ | eus | brillé |
| tu | eus | brillé |
| il, elle | eut | brillé |
| nous | eûmes | brillé |
| vous | eûtes | brillé |
| ils, elles | eurent | brillé |
Futur antérieur
| j’ | aurai | brillé |
| tu | auras | brillé |
| il, elle | aura | brillé |
| nous | aurons | brillé |
| vous | aurez | brillé |
| ils, elles | auront | brillé |
CONDITIONNEL
Présent
| je | brillerais |
| tu | brillerais |
| il, elle | brillerait |
| nous | brillerions |
| vous | brilleriez |
| ils, elles | brilleraient |
Passé
| j’ | aurais | brillé |
| tu | aurais | brillé |
| il, elle | aurait | brillé |
| nous | aurions | brillé |
| vous | auriez | brillé |
| ils, elles | auraient | brillé |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | brille |
| que tu | brilles |
| qu’il, qu’elle | brille |
| que nous | brillions |
| que vous | brilliez |
| qu’ils, qu’elles | brillent |
Imparfait
| que je | brillasse |
| que tu | brillasses |
| qu’il, qu’elle | brillât |
| que nous | brillassions |
| que vous | brillassiez |
| qu’ils, qu’elles | brillassent |
Passé
| que j’ | aie | brillé |
| que tu | aies | brillé |
| qu’il, qu’elle | ait | brillé |
| que nous | ayons | brillé |
| que vous | ayez | brillé |
| qu’ils, qu’elles | aient | brillé |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | brillé |
| que tu | eusses | brillé |
| qu’il, qu’elle | eût | brillé |
| que nous | eussions | brillé |
| que vous | eussiez | brillé |
| qu’ils, qu’elles | eussent | brillé |
IMPÉRATIF
Présent
| brille |
| brillons |
| brillez |
Passé
| aie | brillé |
| ayons | brillé |
| ayez | brillé |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- brigue, n. f.
- briguer, v. tr.
- brigueur, n. m. [7e édition]
- brillamment, adv.
- brillance, n. f.
- brillant, -ante [I], adj.
- brillant [II], n. m.
- brillantage, n. m.
- brillanter, v. tr.
- brillantine, n. f.
- briller, v. intr.
- brimade, n. f.
- brimbale, n. f.
- brimbalement, n. m.
- brimbaler, v. tr. et intr.
- brimbelle, n. f.
- brimborion, n. m.
- brimer, v. tr.
- brin, n. m.
- brinde, n. f.
