concourir
concourir
verbe intransitifVerbe du 3e groupe en -ir, composé de courir, se conjugue comme Courir.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| concourant |
Passé
| concouru (invariable) |
| ayant concouru |
INDICATIF
Présent
| je | concours |
| tu | concours |
| il, elle | concourt |
| nous | concourons |
| vous | concourez |
| ils, elles | concourent |
Imparfait
| je | concourais |
| tu | concourais |
| il, elle | concourait |
| nous | concourions |
| vous | concouriez |
| ils, elles | concouraient |
Passé simple
| je | concourus |
| tu | concourus |
| il, elle | concourut |
| nous | concourûmes |
| vous | concourûtes |
| ils, elles | concoururent |
Futur simple
| je | concourrai |
| tu | concourras |
| il, elle | concourra |
| nous | concourrons |
| vous | concourrez |
| ils, elles | concourront |
Passé composé
| j’ | ai | concouru |
| tu | as | concouru |
| il, elle | a | concouru |
| nous | avons | concouru |
| vous | avez | concouru |
| ils, elles | ont | concouru |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | concouru |
| tu | avais | concouru |
| il, elle | avait | concouru |
| nous | avions | concouru |
| vous | aviez | concouru |
| ils, elles | avaient | concouru |
Passé antérieur
| j’ | eus | concouru |
| tu | eus | concouru |
| il, elle | eut | concouru |
| nous | eûmes | concouru |
| vous | eûtes | concouru |
| ils, elles | eurent | concouru |
Futur antérieur
| j’ | aurai | concouru |
| tu | auras | concouru |
| il, elle | aura | concouru |
| nous | aurons | concouru |
| vous | aurez | concouru |
| ils, elles | auront | concouru |
CONDITIONNEL
Présent
| je | concourrais |
| tu | concourrais |
| il, elle | concourrait |
| nous | concourrions |
| vous | concourriez |
| ils, elles | concourraient |
Passé
| j’ | aurais | concouru |
| tu | aurais | concouru |
| il, elle | aurait | concouru |
| nous | aurions | concouru |
| vous | auriez | concouru |
| ils, elles | auraient | concouru |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | concoure |
| que tu | concoures |
| qu’il, qu’elle | concoure |
| que nous | concourions |
| que vous | concouriez |
| qu’ils, qu’elles | concourent |
Imparfait
| que je | concourusse |
| que tu | concourusses |
| qu’il, qu’elle | concourût |
| que nous | concourussions |
| que vous | concourussiez |
| qu’ils, qu’elles | concourussent |
Passé
| que j’ | aie | concouru |
| que tu | aies | concouru |
| qu’il, qu’elle | ait | concouru |
| que nous | ayons | concouru |
| que vous | ayez | concouru |
| qu’ils, qu’elles | aient | concouru |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | concouru |
| que tu | eusses | concouru |
| qu’il, qu’elle | eût | concouru |
| que nous | eussions | concouru |
| que vous | eussiez | concouru |
| qu’ils, qu’elles | eussent | concouru |
IMPÉRATIF
Présent
| concours |
| concourons |
| concourez |
Passé
| aie | concouru |
| ayons | concouru |
| ayez | concouru |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- concomitance, n. f.
- concomitant, -ante, adj.
- concordance, n. f.
- concordant, -ante [I], adj.
- concordant [II], n. m. [7e édition]
- concordat, n. m.
- concordataire, adj.
- concorde, n. f.
- concorder, v. intr.
- concourant, -ante, adj.
- concourir, v. intr.
- concours, n. m.
- concret, -ète, adj.
- concrètement, adv.
- concréter (se), v. pron.
- concrétion, n. f.
- concrétiser, v. tr.
- concubin, -ine, n.
- concubinage, n. m.
- concubinaire, adj. m.
