trinquer
trinquer
verbe intransitifVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Le participe passé de ce verbe est toujours invariable.
PARTICIPE
Présent
| trinquant |
Passé
| trinqué (invariable) |
| ayant trinqué |
INDICATIF
Présent
| je | trinque |
| tu | trinques |
| il, elle | trinque |
| nous | trinquons |
| vous | trinquez |
| ils, elles | trinquent |
Imparfait
| je | trinquais |
| tu | trinquais |
| il, elle | trinquait |
| nous | trinquions |
| vous | trinquiez |
| ils, elles | trinquaient |
Passé simple
| je | trinquai |
| tu | trinquas |
| il, elle | trinqua |
| nous | trinquâmes |
| vous | trinquâtes |
| ils, elles | trinquèrent |
Futur simple
| je | trinquerai |
| tu | trinqueras |
| il, elle | trinquera |
| nous | trinquerons |
| vous | trinquerez |
| ils, elles | trinqueront |
Passé composé
| j’ | ai | trinqué |
| tu | as | trinqué |
| il, elle | a | trinqué |
| nous | avons | trinqué |
| vous | avez | trinqué |
| ils, elles | ont | trinqué |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | trinqué |
| tu | avais | trinqué |
| il, elle | avait | trinqué |
| nous | avions | trinqué |
| vous | aviez | trinqué |
| ils, elles | avaient | trinqué |
Passé antérieur
| j’ | eus | trinqué |
| tu | eus | trinqué |
| il, elle | eut | trinqué |
| nous | eûmes | trinqué |
| vous | eûtes | trinqué |
| ils, elles | eurent | trinqué |
Futur antérieur
| j’ | aurai | trinqué |
| tu | auras | trinqué |
| il, elle | aura | trinqué |
| nous | aurons | trinqué |
| vous | aurez | trinqué |
| ils, elles | auront | trinqué |
CONDITIONNEL
Présent
| je | trinquerais |
| tu | trinquerais |
| il, elle | trinquerait |
| nous | trinquerions |
| vous | trinqueriez |
| ils, elles | trinqueraient |
Passé
| j’ | aurais | trinqué |
| tu | aurais | trinqué |
| il, elle | aurait | trinqué |
| nous | aurions | trinqué |
| vous | auriez | trinqué |
| ils, elles | auraient | trinqué |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | trinque |
| que tu | trinques |
| qu’il, qu’elle | trinque |
| que nous | trinquions |
| que vous | trinquiez |
| qu’ils, qu’elles | trinquent |
Imparfait
| que je | trinquasse |
| que tu | trinquasses |
| qu’il, qu’elle | trinquât |
| que nous | trinquassions |
| que vous | trinquassiez |
| qu’ils, qu’elles | trinquassent |
Passé
| que j’ | aie | trinqué |
| que tu | aies | trinqué |
| qu’il, qu’elle | ait | trinqué |
| que nous | ayons | trinqué |
| que vous | ayez | trinqué |
| qu’ils, qu’elles | aient | trinqué |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | trinqué |
| que tu | eusses | trinqué |
| qu’il, qu’elle | eût | trinqué |
| que nous | eussions | trinqué |
| que vous | eussiez | trinqué |
| qu’ils, qu’elles | eussent | trinqué |
IMPÉRATIF
Présent
| trinque |
| trinquons |
| trinquez |
Passé
| aie | trinqué |
| ayons | trinqué |
| ayez | trinqué |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- tringle, n. f.
- tringler, v. tr.
- tringlot, n. m.
- trinitaire, adj. et n.
- trinité, n. f.
- trinitrine, n. f.
- trinitrobenzène, n. m.
- trinitrotoluène, n. m.
- trinôme, n. m.
- trinqueballe, n. m.
- trinquer, v. intr.
- trinquet [I], n. m.
- trinquet [II], n. m.
- trinquette, n. f.
- trio, n. m.
- triode, n. f.
- triol, n. m.
- triolet, n. m.
- triolisme, n. m.
- triomphal, -ale, adj.
