indigner
indigner
verbe transitif et pronominalVerbe régulier du 1er groupe en -er, se conjugue comme Aimer.
- Ce verbe peut se conjuguer à la forme pronominale.
PARTICIPE
Présent
| indignant |
Passé
| indigné, indignée, indignés, indignées |
| ayant indigné |
INDICATIF
Présent
| j’ | indigne |
| tu | indignes |
| il, elle | indigne |
| nous | indignons |
| vous | indignez |
| ils, elles | indignent |
Imparfait
| j’ | indignais |
| tu | indignais |
| il, elle | indignait |
| nous | indignions |
| vous | indigniez |
| ils, elles | indignaient |
Passé simple
| j’ | indignai |
| tu | indignas |
| il, elle | indigna |
| nous | indignâmes |
| vous | indignâtes |
| ils, elles | indignèrent |
Futur simple
| j’ | indignerai |
| tu | indigneras |
| il, elle | indignera |
| nous | indignerons |
| vous | indignerez |
| ils, elles | indigneront |
Passé composé
| j’ | ai | indigné |
| tu | as | indigné |
| il, elle | a | indigné |
| nous | avons | indigné |
| vous | avez | indigné |
| ils, elles | ont | indigné |
Plus-que-parfait
| j’ | avais | indigné |
| tu | avais | indigné |
| il, elle | avait | indigné |
| nous | avions | indigné |
| vous | aviez | indigné |
| ils, elles | avaient | indigné |
Passé antérieur
| j’ | eus | indigné |
| tu | eus | indigné |
| il, elle | eut | indigné |
| nous | eûmes | indigné |
| vous | eûtes | indigné |
| ils, elles | eurent | indigné |
Futur antérieur
| j’ | aurai | indigné |
| tu | auras | indigné |
| il, elle | aura | indigné |
| nous | aurons | indigné |
| vous | aurez | indigné |
| ils, elles | auront | indigné |
CONDITIONNEL
Présent
| j’ | indignerais |
| tu | indignerais |
| il, elle | indignerait |
| nous | indignerions |
| vous | indigneriez |
| ils, elles | indigneraient |
Passé
| j’ | aurais | indigné |
| tu | aurais | indigné |
| il, elle | aurait | indigné |
| nous | aurions | indigné |
| vous | auriez | indigné |
| ils, elles | auraient | indigné |
SUBJONCTIF
Présent
| que j’ | indigne |
| que tu | indignes |
| qu’il, qu’elle | indigne |
| que nous | indignions |
| que vous | indigniez |
| qu’ils, qu’elles | indignent |
Imparfait
| que j’ | indignasse |
| que tu | indignasses |
| qu’il, qu’elle | indignât |
| que nous | indignassions |
| que vous | indignassiez |
| qu’ils, qu’elles | indignassent |
Passé
| que j’ | aie | indigné |
| que tu | aies | indigné |
| qu’il, qu’elle | ait | indigné |
| que nous | ayons | indigné |
| que vous | ayez | indigné |
| qu’ils, qu’elles | aient | indigné |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse | indigné |
| que tu | eusses | indigné |
| qu’il, qu’elle | eût | indigné |
| que nous | eussions | indigné |
| que vous | eussiez | indigné |
| qu’ils, qu’elles | eussent | indigné |
IMPÉRATIF
Présent
| indigne |
| indignons |
| indignez |
Passé
| aie | indigné |
| ayons | indigné |
| ayez | indigné |
PARTICIPE
Présent
| étant indigné, indignée, indignés, indignées |
Passé
| ayant été indigné, indignée, indignés, indignées |
INDICATIF
Présent
| je | suis | indigné, indignée |
| tu | es | indigné, indignée |
| il, elle | est | indigné, indignée |
| nous | sommes | indignés, indignées |
| vous | êtes | indignés, indignées |
| ils, elles | sont | indignés, indignées |
Imparfait
| j’ | étais | indigné, indignée |
| tu | étais | indigné, indignée |
| il, elle | était | indigné, indignée |
| nous | étions | indignés, indignées |
| vous | étiez | indignés, indignées |
| ils, elles | étaient | indignés, indignées |
Passé simple
| je | fus | indigné, indignée |
| tu | fus | indigné, indignée |
| il, elle | fut | indigné, indignée |
| nous | fûmes | indignés, indignées |
| vous | fûtes | indignés, indignées |
| ils, elles | furent | indignés, indignées |
Futur simple
| je | serai | indigné, indignée |
| tu | seras | indigné, indignée |
| il, elle | sera | indigné, indignée |
| nous | serons | indignés, indignées |
| vous | serez | indignés, indignées |
| ils, elles | seront | indignés, indignées |
Passé composé
| j’ | ai été | indigné, indignée |
| tu | as été | indigné, indignée |
| il, elle | a été | indigné, indignée |
| nous | avons été | indignés, indignées |
| vous | avez été | indignés, indignées |
| ils, elles | ont été | indignés, indignées |
Plus-que-parfait
| j’ | avais été | indigné, indignée |
| tu | avais été | indigné, indignée |
| il, elle | avait été | indigné, indignée |
| nous | avions été | indignés, indignées |
| vous | aviez été | indignés, indignées |
| ils, elles | avaient été | indignés, indignées |
Passé antérieur
| j’ | eus été | indigné, indignée |
| tu | eus été | indigné, indignée |
| il, elle | eut été | indigné, indignée |
| nous | eûmes été | indignés, indignées |
| vous | eûtes été | indignés, indignées |
| ils, elles | eurent été | indignés, indignées |
Futur antérieur
| j’ | aurai été | indigné, indignée |
| tu | auras été | indigné, indignée |
| il, elle | aura été | indigné, indignée |
| nous | aurons été | indignés, indignées |
| vous | aurez été | indignés, indignées |
| ils, elles | auront été | indignés, indignées |
CONDITIONNEL
Présent
| je | serais | indigné, indignée |
| tu | serais | indigné, indignée |
| il, elle | serait | indigné, indignée |
| nous | serions | indignés, indignées |
| vous | seriez | indignés, indignées |
| ils, elles | seraient | indignés, indignées |
Passé
| j’ | aurais été | indigné, indignée |
| tu | aurais été | indigné, indignée |
| il, elle | aurait été | indigné, indignée |
| nous | aurions été | indignés, indignées |
| vous | auriez été | indignés, indignées |
| ils, elles | auraient été | indignés, indignées |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | sois | indigné, indignée |
| que tu | sois | indigné, indignée |
| qu’il, qu’elle | soit | indigné, indignée |
| que nous | soyons | indignés, indignées |
| que vous | soyez | indignés, indignées |
| qu’ils, qu’elles | soient | indignés, indignées |
Imparfait
| que je | fusse | indigné, indignée |
| que tu | fusses | indigné, indignée |
| qu’il, qu’elle | fût | indigné, indignée |
| que nous | fussions | indignés, indignées |
| que vous | fussiez | indignés, indignées |
| qu’ils, qu’elles | fussent | indignés, indignées |
Passé
| que j’ | aie été | indigné, indignée |
| que tu | aies été | indigné, indignée |
| qu’il, qu’elle | ait été | indigné, indignée |
| que nous | ayons été | indignés, indignées |
| que vous | ayez été | indignés, indignées |
| qu’ils, qu’elles | aient été | indignés, indignées |
Plus-que-parfait
| que j’ | eusse été | indigné, indignée |
| que tu | eusses été | indigné, indignée |
| qu’il, qu’elle | eût été | indigné, indignée |
| que nous | eussions été | indignés, indignées |
| que vous | eussiez été | indignés, indignées |
| qu’ils, qu’elles | eussent été | indignés, indignées |
IMPÉRATIF
Présent
| sois | indigné, indignée |
| soyons | indignés, indignées |
| soyez | indignés, indignées |
Passé
| aie été | indigné, indignée |
| ayons été | indignés, indignées |
| ayez été | indignés, indignées |
PARTICIPE
Présent
| s’indignant |
Passé
| indigné, indignée, indignés, indignées |
| s’étant indigné, indignée, indignés, indignées |
INDICATIF
Présent
| je | m’ | indigne |
| tu | t’ | indignes |
| il, elle | s’ | indigne |
| nous | nous | indignons |
| vous | vous | indignez |
| ils, elles | s’ | indignent |
Imparfait
| je | m’ | indignais |
| tu | t’ | indignais |
| il, elle | s’ | indignait |
| nous | nous | indignions |
| vous | vous | indigniez |
| ils, elles | s’ | indignaient |
Passé simple
| je | m’ | indignai |
| tu | t’ | indignas |
| il, elle | s’ | indigna |
| nous | nous | indignâmes |
| vous | vous | indignâtes |
| ils, elles | s’ | indignèrent |
Futur simple
| je | m’ | indignerai |
| tu | t’ | indigneras |
| il, elle | s’ | indignera |
| nous | nous | indignerons |
| vous | vous | indignerez |
| ils, elles | s’ | indigneront |
Passé composé
| je | me | suis | indigné, indignée |
| tu | t’ | es | indigné, indignée |
| il, elle | s’ | est | indigné, indignée |
| nous | nous | sommes | indignés, indignées |
| vous | vous | êtes | indignés, indignées |
| ils, elles | se | sont | indignés, indignées |
Plus-que-parfait
| je | m’ | étais | indigné, indignée |
| tu | t’ | étais | indigné, indignée |
| il, elle | s’ | était | indigné, indignée |
| nous | nous | étions | indignés, indignées |
| vous | vous | étiez | indignés, indignées |
| ils, elles | s’ | étaient | indignés, indignées |
Passé antérieur
| je | me | fus | indigné, indignée |
| tu | te | fus | indigné, indignée |
| il, elle | se | fut | indigné, indignée |
| nous | nous | fûmes | indignés, indignées |
| vous | vous | fûtes | indignés, indignées |
| ils, elles | se | furent | indignés, indignées |
Futur antérieur
| je | me | serai | indigné, indignée |
| tu | te | seras | indigné, indignée |
| il, elle | se | sera | indigné, indignée |
| nous | nous | serons | indignés, indignées |
| vous | vous | serez | indignés, indignées |
| ils, elles | se | seront | indignés, indignées |
CONDITIONNEL
Présent
| je | m’ | indignerais |
| tu | t’ | indignerais |
| il, elle | s’ | indignerait |
| nous | nous | indignerions |
| vous | vous | indigneriez |
| ils, elles | s’ | indigneraient |
Passé
| je | me | serais | indigné, indignée |
| tu | te | serais | indigné, indignée |
| il, elle | se | serait | indigné, indignée |
| nous | nous | serions | indignés, indignées |
| vous | vous | seriez | indignés, indignées |
| ils, elles | se | seraient | indignés, indignées |
SUBJONCTIF
Présent
| que je | m’ | indigne |
| que tu | t’ | indignes |
| qu’il, qu’elle | s’ | indigne |
| que nous | nous | indignions |
| que vous | vous | indigniez |
| qu’ils, qu’elles | s’ | indignent |
Imparfait
| que je | m’ | indignasse |
| que tu | t’ | indignasses |
| qu’il, qu’elle | s’ | indignât |
| que nous | nous | indignassions |
| que vous | vous | indignassiez |
| qu’ils, qu’elles | s’ | indignassent |
Passé
| que je | me | sois | indigné, indignée |
| que tu | te | sois | indigné, indignée |
| qu’il, qu’elle | se | soit | indigné, indignée |
| que nous | nous | soyons | indignés, indignées |
| que vous | vous | soyez | indignés, indignées |
| qu’ils, qu’elles | se | soient | indignés, indignées |
Plus-que-parfait
| que je | me | fusse | indigné, indignée |
| que tu | te | fusses | indigné, indignée |
| qu’il, qu’elle | se | fût | indigné, indignée |
| que nous | nous | fussions | indignés, indignées |
| que vous | vous | fussiez | indignés, indignées |
| qu’ils, qu’elles | se | fussent | indignés, indignées |
IMPÉRATIF
Présent
| indigne-toi |
| indignons-nous |
| indignez-vous |
Passé
| sois-toi | indigné, indignée |
| soyons-nous | indignés, indignées |
| soyez-vous | indignés, indignées |
VOISINAGE ALPHABÉTIQUE
- indigence, n. f.
- indigène, adj. et n.
- indigent, -ente, adj.
- indigeste, adj.
- indigestion, n. f.
- indigète, adj.
- indignation, n. f.
- indigne, adj.
- indigné, -ée, adj.
- indignement, adv.
- indigner, v. tr. et pron.
- indignité, n. f.
- indigo, n. m.
- indigoterie, n. f.
- indigotier, n. m.
- indigotine, n. f.
- indiquer, v. tr.
- indire, n. m. [4e édition]
- indirect, -ecte, adj.
- indirectement, adv.
HISTOIRE DU MOT
- indigner (s'), v. n. pron. [1re édition]
- indigner [I], v. a. [2e édition] indigner (s') [II], v. n. pron. [2e édition]
- indigner, v. a. [3e édition]
- indigner, v. a. [4e édition]
- indigner, v. a. [5e édition]
- indigner, v. a. [6e édition]
- indigner, v. a. [7e édition]
- indigner, v. tr. [8e édition]
- indigner, v. tr. et pron.
