attendrir

attendrir

verbe transitif
Verbe du 2e groupe régulier en -ir, se conjugue comme Finir.
    Voix

    PARTICIPE

    Présent

    attendrissant

    Passé

    attendri, attendrie, attendris, attendries
    ayant attendri

    INDICATIF

    Présent

    j’attendris
    tu attendris
    il, elle attendrit
    nous attendrissons
    vous attendrissez
    ils, elles attendrissent

    Imparfait

    j’attendrissais
    tu attendrissais
    il, elle attendrissait
    nous attendrissions
    vous attendrissiez
    ils, elles attendrissaient

    Passé simple

    j’attendris
    tu attendris
    il, elle attendrit
    nous attendrîmes
    vous attendrîtes
    ils, elles attendrirent

    Futur simple

    j’attendrirai
    tu attendriras
    il, elle attendrira
    nous attendrirons
    vous attendrirez
    ils, elles attendriront

    Passé composé

    j’aiattendri
    tu asattendri
    il, elle aattendri
    nous avonsattendri
    vous avezattendri
    ils, elles ontattendri

    Plus-que-parfait

    j’avaisattendri
    tu avaisattendri
    il, elle avaitattendri
    nous avionsattendri
    vous aviezattendri
    ils, elles avaientattendri

    Passé antérieur

    j’eusattendri
    tu eusattendri
    il, elle eutattendri
    nous eûmesattendri
    vous eûtesattendri
    ils, elles eurentattendri

    Futur antérieur

    j’auraiattendri
    tu aurasattendri
    il, elle auraattendri
    nous auronsattendri
    vous aurezattendri
    ils, elles aurontattendri

    CONDITIONNEL

    Présent

    j’attendrirais
    tu attendrirais
    il, elle attendrirait
    nous attendririons
    vous attendririez
    ils, elles attendriraient

    Passé

    j’auraisattendri
    tu auraisattendri
    il, elle auraitattendri
    nous aurionsattendri
    vous auriezattendri
    ils, elles auraientattendri

    SUBJONCTIF

    Présent

    que j’attendrisse
    que tu attendrisses
    qu’il, qu’elle attendrisse
    que nous attendrissions
    que vous attendrissiez
    qu’ils, qu’elles attendrissent

    Imparfait

    que j’attendrisse
    que tu attendrisses
    qu’il, qu’elle attendrît
    que nous attendrissions
    que vous attendrissiez
    qu’ils, qu’elles attendrissent

    Passé

    que j’aieattendri
    que tu aiesattendri
    qu’il, qu’elle aitattendri
    que nous ayonsattendri
    que vous ayezattendri
    qu’ils, qu’elles aientattendri

    Plus-que-parfait

    que j’eusseattendri
    que tu eussesattendri
    qu’il, qu’elle eûtattendri
    que nous eussionsattendri
    que vous eussiezattendri
    qu’ils, qu’elles eussentattendri

    IMPÉRATIF

    Présent

    attendris
    attendrissons
    attendrissez

    Passé

    aieattendri
    ayonsattendri
    ayezattendri

    PARTICIPE

    Présent

    étant attendri, attendrie, attendris, attendries

    Passé

    ayant été attendri, attendrie, attendris, attendries

    INDICATIF

    Présent

    je suisattendri, attendrie
    tu esattendri, attendrie
    il, elle estattendri, attendrie
    nous sommesattendris, attendries
    vous êtesattendris, attendries
    ils, elles sontattendris, attendries

    Imparfait

    j’étaisattendri, attendrie
    tu étaisattendri, attendrie
    il, elle étaitattendri, attendrie
    nous étionsattendris, attendries
    vous étiezattendris, attendries
    ils, elles étaientattendris, attendries

    Passé simple

    je fusattendri, attendrie
    tu fusattendri, attendrie
    il, elle futattendri, attendrie
    nous fûmesattendris, attendries
    vous fûtesattendris, attendries
    ils, elles furentattendris, attendries

    Futur simple

    je seraiattendri, attendrie
    tu serasattendri, attendrie
    il, elle seraattendri, attendrie
    nous seronsattendris, attendries
    vous serezattendris, attendries
    ils, elles serontattendris, attendries

    Passé composé

    j’ai étéattendri, attendrie
    tu as étéattendri, attendrie
    il, elle a étéattendri, attendrie
    nous avons étéattendris, attendries
    vous avez étéattendris, attendries
    ils, elles ont étéattendris, attendries

    Plus-que-parfait

    j’avais étéattendri, attendrie
    tu avais étéattendri, attendrie
    il, elle avait étéattendri, attendrie
    nous avions étéattendris, attendries
    vous aviez étéattendris, attendries
    ils, elles avaient étéattendris, attendries

    Passé antérieur

    j’eus étéattendri, attendrie
    tu eus étéattendri, attendrie
    il, elle eut étéattendri, attendrie
    nous eûmes étéattendris, attendries
    vous eûtes étéattendris, attendries
    ils, elles eurent étéattendris, attendries

    Futur antérieur

    j’aurai étéattendri, attendrie
    tu auras étéattendri, attendrie
    il, elle aura étéattendri, attendrie
    nous aurons étéattendris, attendries
    vous aurez étéattendris, attendries
    ils, elles auront étéattendris, attendries

    CONDITIONNEL

    Présent

    je seraisattendri, attendrie
    tu seraisattendri, attendrie
    il, elle seraitattendri, attendrie
    nous serionsattendris, attendries
    vous seriezattendris, attendries
    ils, elles seraientattendris, attendries

    Passé

    j’aurais étéattendri, attendrie
    tu aurais étéattendri, attendrie
    il, elle aurait étéattendri, attendrie
    nous aurions étéattendris, attendries
    vous auriez étéattendris, attendries
    ils, elles auraient étéattendris, attendries
    SUBJONCTIF

    Présent

    que je soisattendri, attendrie
    que tu soisattendri, attendrie
    qu’il, qu’elle soitattendri, attendrie
    que nous soyonsattendris, attendries
    que vous soyezattendris, attendries
    qu’ils, qu’elles soientattendris, attendries

    Imparfait

    que je fusseattendri, attendrie
    que tu fussesattendri, attendrie
    qu’il, qu’elle fûtattendri, attendrie
    que nous fussionsattendris, attendries
    que vous fussiezattendris, attendries
    qu’ils, qu’elles fussentattendris, attendries

    Passé

    que j’aie étéattendri, attendrie
    que tu aies étéattendri, attendrie
    qu’il, qu’elle ait étéattendri, attendrie
    que nous ayons étéattendris, attendries
    que vous ayez étéattendris, attendries
    qu’ils, qu’elles aient étéattendris, attendries

    Plus-que-parfait

    que j’eusse étéattendri, attendrie
    que tu eusses étéattendri, attendrie
    qu’il, qu’elle eût étéattendri, attendrie
    que nous eussions étéattendris, attendries
    que vous eussiez étéattendris, attendries
    qu’ils, qu’elles eussent étéattendris, attendries
    IMPÉRATIF

    Présent

    soisattendri, attendrie
    soyonsattendris, attendries
    soyezattendris, attendries

    Passé

    aie étéattendri, attendrie
    ayons étéattendris, attendries
    ayez étéattendris, attendries

    PARTICIPE

    Présent

    s’attendrissant

    Passé

    attendri, attendrie, attendris, attendries
    s’étant attendri, attendrie, attendris, attendries

    INDICATIF

    Présent

    jem’attendris
    tut’attendris
    il, elles’attendrit
    nousnous attendrissons
    vousvous attendrissez
    ils, elless’attendrissent

    Imparfait

    jem’attendrissais
    tut’attendrissais
    il, elles’attendrissait
    nousnous attendrissions
    vousvous attendrissiez
    ils, elless’attendrissaient

    Passé simple

    jem’attendris
    tut’attendris
    il, elles’attendrit
    nousnous attendrîmes
    vousvous attendrîtes
    ils, elless’attendrirent

    Futur simple

    jem’attendrirai
    tut’attendriras
    il, elles’attendrira
    nousnous attendrirons
    vousvous attendrirez
    ils, elless’attendriront

    Passé composé

    jeme suisattendri, attendrie
    tut’esattendri, attendrie
    il, elles’estattendri, attendrie
    nousnous sommesattendris, attendries
    vousvous êtesattendris, attendries
    ils, ellesse sontattendris, attendries

    Plus-que-parfait

    jem’étaisattendri, attendrie
    tut’étaisattendri, attendrie
    il, elles’étaitattendri, attendrie
    nousnous étionsattendris, attendries
    vousvous étiezattendris, attendries
    ils, elless’étaientattendris, attendries

    Passé antérieur

    jeme fusattendri, attendrie
    tute fusattendri, attendrie
    il, ellese futattendri, attendrie
    nousnous fûmesattendris, attendries
    vousvous fûtesattendris, attendries
    ils, ellesse furentattendris, attendries

    Futur antérieur

    jeme seraiattendri, attendrie
    tute serasattendri, attendrie
    il, ellese seraattendri, attendrie
    nousnous seronsattendris, attendries
    vousvous serezattendris, attendries
    ils, ellesse serontattendris, attendries

    CONDITIONNEL

    Présent

    jem’attendrirais
    tut’attendrirais
    il, elles’attendrirait
    nousnous attendririons
    vousvous attendririez
    ils, elless’attendriraient

    Passé

    jeme seraisattendri, attendrie
    tute seraisattendri, attendrie
    il, ellese seraitattendri, attendrie
    nousnous serionsattendris, attendries
    vousvous seriezattendris, attendries
    ils, ellesse seraientattendris, attendries

    SUBJONCTIF

    Présent

    que jem’attendrisse
    que tut’attendrisses
    qu’il, qu’elles’attendrisse
    que nousnous attendrissions
    que vousvous attendrissiez
    qu’ils, qu’elless’attendrissent

    Imparfait

    que jem’attendrisse
    que tut’attendrisses
    qu’il, qu’elles’attendrît
    que nousnous attendrissions
    que vousvous attendrissiez
    qu’ils, qu’elless’attendrissent

    Passé

    que jeme soisattendri, attendrie
    que tute soisattendri, attendrie
    qu’il, qu’ellese soitattendri, attendrie
    que nousnous soyonsattendris, attendries
    que vousvous soyezattendris, attendries
    qu’ils, qu’ellesse soientattendris, attendries

    Plus-que-parfait

    que jeme fusseattendri, attendrie
    que tute fussesattendri, attendrie
    qu’il, qu’ellese fûtattendri, attendrie
    que nousnous fussionsattendris, attendries
    que vousvous fussiezattendris, attendries
    qu’ils, qu’ellesse fussentattendris, attendries

    IMPÉRATIF

    Présent

    attendris-toi
    attendrissons-nous
    attendrissez-vous

    Passé

    sois-toiattendri, attendrie
    soyons-nousattendris, attendries
    soyez-vousattendris, attendries